مواد‌پیشرفته و محصولات مبتنی‌بر فناوریهای‌شیمیایی
بیو دیزل
بیودیزل (منوآلکیل استر)، یک سوخت دیزلی پاک است که از منابع طبیعی و تجدیدپذیر نظیر دانه های روغنی، میکروجلبکها ، روغنهای حیوانی و پلاستیک زباله های شهری و… تولید می‌شود.بیودیزل (متیل استر) یک مایع روشن تا زرد تیره است که عملاً غیرقابل امتزاج با آب بوده و نقطه جوش بالا و فشار بخار پایین دارد.نقطه فلش آن حدود ۱۵۰ درجه‌ی سانتیگراد است که آن را سوختی نسبتاً غیرقابل اشتعال و بسیار ایمن‌تر از دیزل می‌کند. بیودیزل می‌تواند با سوخت دیزل معمولی، با هر نسبتی حتی در مقادیر بسیار کم (که سبب کاهش انتشارات و روانی بهتر موتور شده) مخلوط شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که حدود یک درصد بیودیزل، باعث افزایش روان‌شدگی تا ۶۵ درصد می‌شود. روانی بهتر به معنای سایش کمتر موتور بوده که در نهایت هزینه تعمیر و نگهداری دیزل را کاهش می‌دهد. همچنین اگر میزان بیودیزل را به ۲۰ درصد برسانیم، آن گاه عدد «ستان» تا حدود سه واحد بهبود پیدا می‌کند. توضیح این‌که «عدد ستان» برای دیزل (بیودیزل) مفهومی همانند «عدد اکتان» برای بنزین دارد. این عدد معیار اندازه‌گیری برای نشان دادن زمان احتراق سوخت در موتورهای دیزل است.به هر حال طی ۱۵ میلیون تست میدانی انجام شده، مصرف بیودیزل به لحاظ قدرت اسب بخار خواصی همچون سوختهای دیزل معمولی را نشان داده است.استفاده از بیودیزل در یک موتور گازوئیلی معمولی منجر به کاهش اساسی هیدروکربنهای نسوخته، منوکسید کربن و و ذرات معلق می‌شود. با بکار بردن این سوخت، از سهم کربن موجود و ذرات معلق کاسته می‌شود. (چون اکسیژن موجود در بیودیزل احتراق کامل به CO۲ را ممکن می‌سازد)، اما قسمت محلول با هیدروکربن به همان صورت باقی می‌ماند یا افزایش پیدا می‌کند.